آزمایشی برای پیش بینی ابتلأ به دیابت

محققین انگلیسی موفق به طراحی آزمایشی شدند که قادر است حتی قبل از ظهور علائم دیابت، بیماری دیابت نوع  2 را در افراد تشخیص دهد. با استفاده از این آزمایش می توان به غربالگری افرادی پرداخت که احتمال ابتلأ به دیابت در آنها وجود دارد و این کار می تواند قبل از بروز علائم و عوارض دیابت صورت گیرد.

با افزایش چاقی، دیابت نوع 2 به بزرگترین مشکل سلامتی در دنیای مبدل شده است. حدود 285 میلیون نفر در سراسر دنیا به این بیماری مبتلا هستند که این رقم تا سال 2030 به 400 میلیون نفر می رسد. تنها در آمریکا 21 میلیون نفر به دیابت نوع 2 مبتلا هستند که یکی از بزرگترین مشکلات سلامت جامعۀ آمریکا محسوب می شود. عوارض این بیماری شامل بیماری های قلبی- عروقی، کلیوی، سکته مغزی، تخریب اعصاب محیطی و کوری می باشد. دیابت نوع 2 زمانی حادث می شود که بدن حساسیت کافی را به انسولین از دست داده است. داروهایی برای افزایش حساسیت به انسولین و یا تولید بیشتر (انسولین از پانکراس) وجود دارد اما تخریب سلولهای تولید کنندۀ انسولین مدتها قبل از تشخیص علائم بیماری آغاز شده است.

در سالهای اخیر دانشمندان توجه ویژه ای به میکروRNAها کرده اند. RNA ها زنجیره های کوچکی از اسید ریبونوکلئیک هستند که در سلولها و خون یافت می شوند. نقش طبیعی RNA پیامبر انتقال اطلاعات ساختار پروتئین ها از نسخۀ اصلی موجود در DNA در هستۀ سلول به کارخانۀ ساخت پروتئین در سیتوپلاسم است.

میکرو RNA ها برای اولین بار در سال 1993 کشف شدند. این نوع RNAها کوتاهتر از  RNAهای پیامبر هستند و محقیقن معتقدند که این نوع  RNA ها نقش کلیدی در تولید پروتئین  دارند. این نوع RNA ها باعث ممانعت از فعالیت mRNA ها می شوند در عمل ژنها را خاموش می کنند. دانشمندان متوجۀ نقش میکرو RNA ها در بسیاری از مکانیسم های فیزیولوژیکی که قبلاً تصور نمی شد، گشتند.

دکتر ayrM از بنیاد قلب انگلیس در کالج سلطنتی و همکارانش به بررسی نقش میکرو RNAها در دیابت پرداختند . آنها با بررسی 822 شرکت کننده متوجه شدند که غلظت 5 میکرو RNA  بخصوص در خون افرادی که به دیابت مبتلا هستند و درکسانی که بعداً به دیابت مبتلا می شوند، بطور غیر طبیعی کاهش یافته است.

یکی از میکرو RNAها میکرو- RNA126 است که قابل اعتماد ترین میکروRNA برای پیشگویی احتمال ابتلأ به بیماری دیابت است. محققین معتقدند میکرو - RNA126 به تشکیل رگهای جدید و حفظ آنها کمک می کند و کمبود آن نشاندهندۀ تخریب عروق خونی و بیماریهای قلبی- عروقی است. محققین در ادامه نشان دادند که میزان این مارکر همچنین درمیان موشهایی (از نظر ژنتیکی مستعد ابتلأ به دیابت شده اند) که با مقادیر زیادی شکر تغذیه شده اند،کاهش می یابد.

محققین درحال حاضر مشغول مطالعه در مقیاس بزرگتر برای تأیید یافته های خود هستند.

منبع:2010, the los Angeles Times.

www. Myphl17.com